شنبه و یکشنبه داغ در موزه هنرهای معاصر تهران؛

نشست پرسش و پاسخ با داوران و مراسم اختتامیه دوسالانه، به ترتیب، شنبه بیست و هشتم و یکشنبه بیست و نهم دی ماه برگزار می‌شود.
مسعود زنده روح به سایت عکاسی گفت:«جلسه پرسش و پاسخ ساعت 16 تا 18 در موزه هنرهای معاصر برگزار خواهد شد.»
دبیر اجرایی دوسالانه در باره مراسم پایانی توضیح داد که:«اختتامیه هم ساعت 16روز یکشنبه در موزه هنرهای معاصر تهران بر پا خواهد شد.»
او گفت:«لوح تقدیر، تندیس یازدهمین دوسالانه ملی عکس ایران، کتاب یازدهمین دوسالانه و هدیه نقدی راه‌یافتگان به نمایشگاه در این مراسم اهدا خواهد شد.»

مسعود زنده روح از تمام عکاسانی که آثار خود را به بینال ارسال کرده‌اند دعوت کرد تا در مراسم پایانی شرکت کنند همچنین از حضور دیگر علاقمندان هم استقبال می‌شود.

:: بازدید از این مطلب : 50

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

چه نگاهی خلاق است؟

«چرا ژانرهای مختلف عکاسی از بینال یازدهم حذف شدند؟»

این سوال دیگری بود که شرکت کنندگان در جلسه پرسش و پاسخ از شورای سیاست گذاری دوسالانه پرسیدند.
اسماعیل عباسی، دبیر بینال پاسخ داد: «اولا موضوع آزاد بوده است و بنابراین شما از هر چیزی حتی عکس خبری می‌توانستید بفرستید.
اما گرایش هنری معنی‌اش این است که دارای یک نوع مشخصه هنری باشد.
من دوستان را به وبلاگم ارجاع می‌دهم چون پیش بینی می‌کردم که ممکن است خیلی از این سوال‌ها مطرح شود بنابراین عکسی ورزشی از مسابقات المپیک پکن گذاشتم که یک ورزشکار با بدن خیس، چرخی زده بود و آب روی هوا پاشیده بود.
این عکس در همان موقع، خبری است و می‌شد آن را در روزنامه‌ها منتشر کرد.
اما وقتی آن زمان گذشت و از جنبه خبری خارج شد، چون واجد یک نگاه آرتیستیک هم هست، می‌تواند به بینال بیاید.»

کورش ادیم هم به این سوال اینگونه پاسخ می‌دهد:«بینال عکس ایران نمی‌تواند پاسخگوی همه گرایش‌های عکاسی باشد و در هیچ جای دنیا هم این طور نیست.
به نظر من خیلی قاطعانه برخی شاخه‌های عکاسی در گالری، موزه و بینال عکس جایی ندارد.
هر چیزی یک تعریفی دارد و ما باید بدانیم جای عکس خبری، ورزشی، تبلیغاتی و صنعتی، علمی، عکس هوایی و ماکروگرافی‌های مخصوص در موزه و گالری نیست. طبیعتا در بینال هم نیست. آنها عرصه و جایگاه خود را دارند.
اما می‌توان گفت ممکن است در میان آثار عکاسان هر کدام از این شاخه‌ها، نمونه‌هایی وجود داشته باشد که می‌توان آنها را به عنوان اثر هنری تلقی کرد.
این به آن معنی نیست که ما به عنوان شورای سیاست گذاری بینال عکس ایران ، تضاد یا واکنشی نسبت به این عکس‌ها داریم.
با این دید، شورا به اتحاد رسید و قرار شد که عکاسی با موضوع آزاد با گرایش خلاقه یا به قول فرنگی‌ها فاین آرت موضوع اصلی نمایشگاه قرار گیرد.

مهدی مقیم نژاد هم در پاسخ به این پرسش گفت: «این بحث «آرت فتوگرافی» یا «فاین آرت فتوگرافی» خیلی گمراه‌مان نکند.
خلاقیت وجهی وسیع است و در همه انواع عکاسی می‌تواند صدق کند.
وقتی شما مثلا به موزه هنرهای مدرن نیویورک، مراجعه کنید، می‌بینید بخشی از بزرگترین، بهترین و ماندگارترین آثار عکاسی دنیا، اصلا عکاسی هنری نبوده‌اند.
«Lennart Nilsson» عکاسی سوئدی است که عکس علمی می‌گیرد اما با آن آثار شما را به وجد می‌آورد و اثرش روی دیوار موزه هنرهای مدرن  نیویورک جا می‌گیرد یا «Harold_Edgerton» و یا مستندنگارانی دیگر.
بنابراین نمی‌توان گفت هر عکس هنری، الزاما عکس خوبی است و واجد خلاقیت.

«آیا عکاسی از آگهی ترحیم، کار خلاقانه‌ای است؟» پرسشی است که در بخش بعدی پاسخ آن را می‌یابید.

:: بازدید از این مطلب : 47

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

نگاه استاد یا بضاعت ما؛

«چرا بیشتر آثاری که روی دیوار دوسالانه بود، نوع نگاه خاص اساتیدی را تداعی می‌کرد که اتفاقا عضو هیات داوران بودند؟»

این سوال دیگری بود که شرکت‌کنندگان بینال در جلسه پرسش و پاسخ با شورای سیاست گذاری، به میان آوردند

ابراهیم صافی در پاسخ به این پرسش گفت:«آن زمانی که می‌خواستند هیات داوری و انتخاب مشخص شود، لیستی بیست و پنج نفره تهیه شد و هر کدام از اعضای شورای سیاست گذاری، کسانی را که مناسب می‌دانستند، پیشنهاد می‌دادند و بعد رای گیری می‌شد.
ناخودآگاه به خاطر اینکه موضوع «خلاقه» بود، شکل انتخاب داوران به سمت و سوی کسانی رفت که درگیر این مقوله از عکاسی مخصوصا در دانشکده‌ها، هستند.
ما خیلی سعی کردیم که این اتفاق نیفتد اما شاید ناخودآگاه رخ داد.
صافی ادامه داد:«من با آقای مهران مهاجر و شهریارتوکلی پیش از این، تجربه داوری داشته‌ام و کم و بیش نوع نگاهشان را می‌شناسم. شاید بتوان گفت رویکرد خانم نیلوفر معترف هم کمی با آنها همسان است اما فکر نمی‌کنم آقایان کشمیرشکن، علایی و جلالی هم چنین رویکرد و نگاهی داشته باشند.
او در ادامه گفت:«من عکس‌های راه نیافته را ندیده‌ام ولی ممکن است در هر رقابتی، یک آثاری را از مجموعه کارهای حذف شده بیرون بیاورد، نقد کند و با منطق آن را به اثبات برساند در عین حال داوری دیگر اهل این جدل‌ها نباشد و فقط نظر بدهد. اما در کل وقتی این مجموعه که حاصل کار جمعی این افراد است می‌بینیم، باید بپذیریم که شاید بضاعت عکاسی‌مان در همین حد بوده است.»
اسماعیل عباسی هم به این پرسش اینگونه پاسخ داد:«وقتی داوری تمام شد من و آقای زنده روح بقیه عکس‌ها را دیدیم تا ارزیابی کنیم چند درصد عکس‌ها ممکن است از چشم داوران دور مانده باشد.
از حدود دوازده هزار و دویست عکس حذف شده هر چقدر هم تلاش کردیم، با اغماض فراوان، حداکثر دویست اثر دیگر را می‌شد بیرون آورد و مطرح کرد.
اما ده هزار تای دیگر از دید من مردود بودند.
معنی این چیست؟ما عکاسان هیچ وقت به خودمان بر نمی‌گردیم که ببینیم تولید جامعه عکاسی ما چیست.
مسعود زنده روح هم برای این پرسش پاسخی داشت:«من اصلا نمی‌خواهم از کار داوران دفاع کنم آنها باید خودشان پاسخگوی کارهایشان باشند.
اما وقتی آثار فرستاده شده را دیدم با خودم گفتم ای کاش زمانی برسد که فقط هزار عکس  بیاید و ما به سختی بتوانیم از بین آنها دویست تا انتخاب کنیم.
یکی از دوستان در نظرات وبلاگ من نوشته بود که ما در یک جشنواره‌ای عکس‌های حذف شده را به وسیله یک استاد دیگر بررسی کردیم و نمایشگاهی گذاشتیم. امیدواریم در مورد دوسالانه هم بتوانیم این کار را انجام دهیم.
جواب نوشتم حتما این کار را بکنید چون به هر حال دیدن عکس و نظرات مختلف بسیار خوب است.»
فردا پاسخ اینکه چرا ژانرهای مختلف عکاسی از دوسالانه حذف شدند و چه نگاهی خلاق است را خواهید خواند...

:: بازدید از این مطلب : 45

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

رفت و برگشت داوری؛

نشست اعضای شورای سیاست‌گذاری و برگزیدگان بینال یازدهم، یکی از برنامه‌های جنبی این دوسالانه در یزد بود.
در این جلسه که به صورت پرسش و پاسخ برگزار شد، اسماعیل عباسی، دبیر، مسعود زنده روح کرمانی، مدیر اجرایی و محسن راستانی، ساعد نیک ذات، ابراهیم صافی، مهدی مقیم نژاد و کورش ادیم به عنوان بخشی از شورای سیاست‌گذاری شرکت کردند.
پرسش‌های مطرح شده در این جلسه پیرامون داوری، موضوع بینال، شکل برگزاری دوسالانه، حذف و قطع عکس‌ها بود.
با توجه به اینکه این پرسش‌ها برای بسیاری از خوانندگان این سایت و شرکت‌کنندگاه بینال مطرح بوده، گزارش جلسه را به تفکیک منتشر خواهیم کرد تا طولانی بودن آن را از حوصله خارج نکند و به راحتی پاسخ پرسش‌ها در دسترس باشد.
اولین پرسشی که مطرح شد این بود که: «آیا دو روز زمان برای داوری، برای بررسی بیش از دوازده هزار عکس کافی است؟
مسعود زنده روح دبیر اجرایی بینال در پاسخ گفت: «من در مقام دبیر اجرایی وظیفه داشتم امکانات مناسب را برای داورای فراهم کنم. از سوی دیگر با توجه به زمانی که در اختیار داشتیم این فرصت دو روزه را پیش بینی کرده بودیم اما اگر داوران می‌خواستند، می‌توانستند زمان را بیشتر کنند و ما علی رغم محدودیت زمانی و فشار کار باید آن را میسر می‌کردیم.اما خود داوران هم نیازی برای افزایش زمان احساس نکردند.»
او ادامه داد:«با توجه به تجربه خودم هم می‌توانم بگویم افرادی که تجربه داوری کسب کرده‌اند از یک جایی به بعد افراد می‌توانند با یک نگاه خوب را از بد تشخیص دهند.»
سوال دیگر اینگونه مطرح شد که:
«از آقای شهریار توکلی شنیده‌ایم که ایشان چند تا از عکس‌هایی کنار گذاشته شده را دوباره وارد مسیر بررسی و داوری کرده و نهایتا آنها به بینال راه یافته‌اند.»
و مسعود زنده روح در پاسخ گفت:«باور کنید این طبیعت داوری است.
خاطره ای برایتان تعریف می کنم.
چندی پیش نخستین جشنواره دانشگاه آزاد برگزار شد و من، آقایان صارمی، ستاری، میر هاشمی و خانم نوروزیان داور بودیم.
زمانی رسید که باید رای گیری کرده و نفرات اول تا سوم را انتخاب می‌کردیم.
سیستم رای گیری هم این طور است که هر کسی نشان رنگی خاص خودش را روی عکس‌های منتخب‌اش می‌گذارد. قاعدتا عکس اول باید پنج تا رای داشته باشد،عکس دوم چهار تا  و به همین ترتیب. در این زمان جدل‌های زیادی رخ می‌دهد.
ساعت دو و نیم نصفه شب بود و عکسی با یک رای در کنارعکسی با چهار رای قرار گرفته بود و مقایسه می‌شد.
نهایتا عکسی که یک رای داشت و عملا از نفرات اول تا سوم به شمار نمی آمد، عکس دوم جشنواره انتخاب شد.
این رفتن و برگشتن، نگاه کردن و بحث کردن مقوله‌ای است که همیشه در داوری‌ها پیش می‌آید و ما به آن می‌گوییم موقع جدل.
داوران اول که کار را شروع می‌کنند، همه به هم لبخند می‌زنند، و لحن صحبت‌شان این گونه است که: «ببینید چه عکس جالبی!» اما موقع جدل، واقعا جنگی بین آنها رخ می‌دهد. جنگی که در آن قرار است شما به نتیجه برسید و از نظرتان درباره بالا بردن یا پایین آوردن یک عکس دفاع کنید.
همانطور که گفتم این موضوع طبیعی است و حرف آقای توکلی می تواند کاملا درست باشد.
مطمئن باشید اگر همان هفت داور آثار دوباره را بررسی کنند،  ممکن است تعدادی از عکس‌های بینال را حذف کنند و تعداد دیگری از آثار را جایگزین آن کنند.»

در ادامه جلسه نوع نگاهی که در داوری اعمال شده، به چالش کشیده شد که آن را فردا می‌خوانید...


:: بازدید از این مطلب : 45

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

یک نگاه امضادار

«به صحرا شدم، عشق باریده بود و زمین ترشده، و چنان‌ که پای مرد به گل‌زار فرو شود، پای من به عشق فرو می‌شد.»

صدای کورش ادیم بود که برای عکاسان جوان میهمان دوسالانه این عبارات جادویی بایزید بسطامی را می‌خواند و از ادبیات و عکاسی می‌گفت.

«فکر می‌کنم اگر عکاسی ایران بخواهد در دنیا صاحب سبک و نگاهی امضا دار بشود، بهترین روش اش استفاده و عبور از تاریخ ادبیات و تاریخ شعر ماست که بسیار غنی است.
ما در ادبیات مان آدم‌هایی داریم که از بسیاری از بزرگان ادبیات دنیا تاثیر گذارتر هستند.
مثلابه مولانا و پیام انسانی، آرمانی و جهانی‌اش توجه کنیم که، اگر نگوییم بی نظیر، کم نظیر است.
بنابراین به نظر من اگر ما به تاریخ ادبیات و فضاها و اتمسفرهای شاعرانه مان توجه کنیم و آن را جدی بگیریم، قطعا به پیغام‌ها شخصی‌تری برای عکاسی ایران می‌رسیم و این شاید به ظن من تنها راه جهانی شدن عکاسی ایران است.»

من هم وارد گفت و گویشان می‌شوم و می‌گویم اما بسیاری از هنرمندان حوزه هنرهای تجسمی،به ویژه نقاش‌ها، معتقدند که این شاخه هنری باید خود را از زیر سایه ادبیات بیرون بکشند.

«می‌دانید من مشکل اصلی را کجا می‌بینم؟
در ایران آنقدر که تجسمی‌ها ادبیات می‌خوانند و آشنا اند، به همان اندازه ادبیاتی‌های ما هنرهای تجسمی را نمی‌شناسند و از این ناحیه ما داریم ضربه می‌خوریم.
 اگر بین اهالی ادبیات و هنرهای تجسمی، بین شاعر، نقاش و عکاس تاملی و تاثیر و تاثری وجود داشته باشد، قطعا ما به زودی نتیجه خواهیم گرفت اما متاسفانه ازسوی ادبیاتی‌ها و شاعران و نویسندگان شناخت ضعیف و سطحی نسبت به هنرهای تجسمی وجود دارد.»

• واقعا فکر می‌کنید هنرمندان تجسمی روی ادبیات شناخت دارند؟

«در مقایسه با عکس آن، بیشتر است و کسانی که در حوزه هنرهای تجسمی کار می‌کنند اشراف، علاقمندی و کنجکاوی بیشتری نسبت به ادبیات دارند.
اما یک شاعر خیلی اوقات واقعا نمی‌تواند بار زیبایی شناسانه یک عکس را بفهمد و اصلا نمی‌تواند تفکیک و تمایزی قایل بشود بین عکس یک گل رز زیبا و یک اثر fine art  که این جای تاسف دارد.
اما در دنیا و حداقل در جهان اول این طور نیست و ادبیاتی‌ها خیلی با تجسمی ها هم نشین اند.»

• موافق نیستم چون بسیاری از آثار ادبی ما از گذشته تا امروز بیان و زبان تصویری دارند. چطور می شود ادعا کرد چنین کسانی تصویر را درک نمی کنند.
  

«تصویری بودن و ایماژ آثار ادبی از ناحیه شکلی و دیداری اش نیست بلکه از وجه تخیلی اش است اگر تصویری را در یک شعر به شما منتقل می کنند، در واقع خیالات شاعرانه شان است. اما نسبت به جنبه های ظاهری و دیداری تصویر، به خصوص تصاویر عکاسانه، خیلی غفلت دارند.
من با اهل ادبیات همنشینی و معاشرت زیادی دارم و به نظر من آنها باید بیشتر وارد این گونه تعاملات بشوند.»

• البته من هنوز قانع نشده‌ام  اما فرض کنیم که ادبیات و عکس به هم بپیوندند. این همگامی تا کجا می تواند ادمه پیدا کند؟
  

«من عنصر خلاقیت و نو به نو دیدن جهان پایانی ندارد.
منظورم من این نیست که از روی ابیات تصویر سازی مستقیم کنیم و مثلا یک شعر مولانا را به عکس تبدیل کنیم.
من این کار را اصلا نمی‌پسندم بلکه می‌گویم باید آن روح شاعرانه ادبیات بزرگ ایران را بگیریم و از فیلتر ذهنمان بگذرانیم و از آن استفاده بکنیم. باید از فضا و اتمسفر شاعرانه‌مان به عنوان یک دستمایه و یک پشتوانه استفاده کنیم. اگر با این پشتوانه جلو برویم و چشم‌هایمان را هم  پرورش دهیم و همزمان به علم بصری روز دنیا مجهز و مسلح بشویم، قطعا نتیجه می‌گیریم.»

• می‌پرسم درباره دوسالانه و آثاری که بر دیوار رفتند چه نظری دارید؟
  

«فکر می‌کنم در قیاس با ادوار گذشته، یا حداقل دو سه دوره اخیر، عکس‌ها بالنسبه همسان تر شده‌اند و به جز تعدادی قلیل، بقیه از بار زیبایی شناسانه قابل ملاحظه‌ای برخوردارند.»

• آیا این تفاوت در دید بچه‌ها اتفاق افتاده یا داوری و انتخاب یکسان تر شده؟
  

«به نظر من  تعداد کسانی که نگاه هایشان به هم نزدیک‌تر است در تیم انتخاب و داوری این دوره، بیشتر از دوره‌های گذشته بوده و این خود در نتیجه نهایی تاثیر گذاشته.»

• از این سو و آن سو اعتراضاتی به داروی شنیده می‌شود شما آن را چطور ارزیابی می‌کنید؟
  

« ما مناقشه‌ای بر سر این نداریم که چیزی که الان روی دیواررفته ایده آل ترین شکل ممکن است.
قاعدتا وقتی بحث قضاوت پیش می آید، نمی توان به نتیجه ای رسید که از نظر همه کاملا ایده‌آل باشد. همه جای دنیا همین طور است و ترکیب هیات داوران حاصل کار را تغییر می‌دهد.
بنا بر این باید این موضوع را به عنوان یک اصل پذیرفته و با این دید به عکس‌هایی که الان روی دیوار دوسالانه هست، نگاه کنیم.
من خودم تعدادی از عکس‌هایی را که روی دیوار است نمی پسندم اما این به سلیقه شخصی‌ام بستگی دارد و نمی‌توانم بر این اساس حکمی صادر کنم.»

• و یک جمله درباره بینال یازدهم...
  

«این بینال مخصوصا به جهت توجه به شهرستان‌ها و همزمانی برگزاری‌اش در یزد قابل توجه و احترام است و به طور کلی می‌خواهم بگویم وقتی نمایشگاه را دیدم و بیرون آمدم راضی بودم.»

:: بازدید از این مطلب : 42

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

فاصله ترم دو تا ترم شش.

مهدی مقیم نژاد سر حال و پر انرژی است و به نظر می‌رسد از نمایشگاه کاملا راضی است.

• او که در کنار ما ایستاده و به صحبت‌های ساعد نیک ذات گوش می‌دهد با این گفته وی که «ارتباط ما ایرانیان با کلام بیشتر از تصویر است» موافق نیست و می‌گوید:

«این موضوع را نمی‌توان تعمیم داد. من معتقدم حداقل در حوزه عکاسی، پیشرفت بچه‌ها به لحاظ دیداری خیلی بیشتر بوده تا به لحاظ ادبی و کلامی. شاید بهتر است بگویم ارتباط حوزه کلامی و دیداری هنوز به خوبی بر قرار نشده است.
به عبارت دیگر عکس‌ها بسیار عالی است ولی نود درصد عنوان‌هایی که دیدم شاعرانه، کلی و توصیفی است یعنی آن چیزی که در عکس می‌بینید دوباره توضیح داده شده و یا تلاش کرده‌اند وجهی تغزلی و رمانتیک به عکس‌ها ببخشند.
کارهای معدودی را دیدم که عنوانی داشته باشد که به عکس کمک کند یا وجه و منظری نادیدنی از آن را برای ما روشن کند.
 این به نظر من ایراد بزرگی است که به سطح آموزشی و  توانایی ارایه آثار بر می گردد و بچه‌ها باید بیشتر روی این وجه کار کنند.»

• دیگر گرم شده‌ام و سوال پشت سوال به ذهنم می‌آید.
  از او که مدتی است تدریس در دانشگاه را تجربه می‌کند می‌خواهم درباره کیفیت کارهای روی دیوار نظر بدهد.
  

«واقعا حس می‌کنم که حاصل زحمات مدرسین در دانشگاه کاملا مشهود است. من تحولاتی که در ذهنیت، نوع نگاه و کار دانشجویان ترم دوم تا مثلا ترم شش رخ می‌دهد را اینجا به عینه دیدم و در مقام یک مدرس خیلی خوشحالم و روحیه گرفته‌ام »

• می‌پرسم انتخاب و داروی را چطور ارزیابی می‌کنید؟

«داوری بسیار خوب بود و ما اسم‌هایی را دیدیم که بسیاری از آنها را کم و یا برای اولین بار مطرح شده بودند. این به آن معنا است که تکثرگرایی زیبایی در جامعه عکاسی ما در حال شکل گیری است و فضا باز شده تا هر کسی بتواند کارهایش را ارایه دهد و آثار بدون هیچ جانبداری بتواند روی دیوار نمایشگاه برود.»

• او یکی از اعضای شورای سیاست گذاری این دوسالانه است. بنابر این می‌خواهم درباره اهداف این شورا و ماحصل آن در این نمایشگاه سخن بگوید:

« از آنجایی که خود ما دست اندر کار برگزاری این دوسالانه بودیم شاید تعریف از آن حکم اغراق را پیدا کند یا تبلیغ.
اما واقعیت این است که فکر می‌کنم اهداف کلی شورای سیاست گذاری به نتیجه رسید و رویکرد خلاقه و هنری در بیشتر عکس‌ها لحاظ شده بود بدون اینکه هیچ گونه گرایش به نوع خاصی از عکاسی وجود داشته باشد.»
نظر او را درباره گله برخی از شرکت کنندگان می‌پرسم که به بی توجهی به ژانرهای دیگر عکاسی معترض‌اند.
«من با این موضوع موافق نیستم. در این نمایشگاه چشم اندازنگاری، پرتره، عکس مستند، عکس‌های مفهومی و به طور کلی همه انواع عکاسی را داشتیم منتهی زیر یک چتر وسیع که خلاقه نام داشت.»

• می‌پرسم آیا این رویکرد را برای دوره‌های بعدی هم توصیه می‌کنید؟

«من اصلا درک نمی‌کنم عکاسی خلاقه یعنی چی مگر آنکه خلاقیت را به عنوان یک صفت به کار ببریم.
تا دوره‌های قبل برای عکاسی خلاقه یک دسته بندی جدایی قایل شده و مثلا شاخه‌هایی چون عکاسی مثلا مستند، عکاسی خلاقه و عکاسی آزاد را در بینال در نظر می‌گرفتند.
این به نظر من خیلی اشتباه است. ما جوری از عکاسی خلاقه صحبت می‌کردیم که انگار در همه باقی انواع عکاسی هیچ خلاقیتی نیست.
خلاقیت می‌تواند در عکاسی مستند، در عکاسی مفهومی و همین طور در همه گرایش‌های عکاسی اتفاق بیفتد منتهی با تعاریف و گرامر خاص خودش. بنابراین برگزیدن موضوع آزاد با گرایش خلاقه به نظر من راه حلی درست و منطقی است.»

• می‌گویم از سوی مرکز هنرهای تجسمی قول داده شده بینال در دوره‌های بعدی به شهرستان‌های دیگر هم برود. در این باره چه نظری دارید؟

«فکر می‌کنم با توجه به اینکه عکس یک کار ماده تکثیری است این امکان وجود دارد که بتوانیم از آن نسخ متعددی تهیه کنیم و در شهرهای مختلف به نمایش بگذاریم.
 به نظر من اگر این رخداد همزمان با تهران در شهرستان های دیگر هم برگزار شود مردم می‌توانند چیزهایی ببینند که پیش از آن ندیده بودند و خواه ناخواه دید و سواد بصری بازدیدکنندگان را تحت تاثیر قرار خواهد داد.»

کورش ادیم، یکی دیگر از اعضای شورای سیاست گذاری، است.
او تعریفی دیگر از ارتباط عکاسی و ادبیات دارد که به زودی می‌توانید آن را بخوانید.

:: بازدید از این مطلب : 62

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

تفاوت پدر و پسر

دویست و سی عکس دیده ام و ساکت ایستاده ام تا هر کدام گوشه ای از ذهنم را پیدا کنند و خود را به ثبت برسانند.
«هر زمانی عکاس خاص خودش را می خواهد.»

این اولین جمله ای است که ساعد نیک ذات می گوید هنگامی که با دوربین سر دست از در گنجینه میدان خان یزد بیرون می آید.
سکوت شکسته می شود و ذهنم پی این جمله می رود.

می پرسم منظورتان چیست؟
«منظورم همان تفاوتی است که در نگاه یک پدر و پسر نسبت به زندگی وجود دارد.
آن تفاوت در عکاسی هم  خود را نشان می دهد و هر عکاس بر اساس نیاز زمانه خود، نوعی نگاه خاص پیدا می کند. ما نمی توانیم کسی را که در سال هفتاد و هشت شمسی و در قرن بیست و یکم زندگی می کند، به گذشته رجعت دهیم و از او توقع داشته باشیم مثل افراد دهه چهل زندگی را تعبیر و تفسیر کند. او بر اساس شرایط، محدودیت ها و نیاز های سنی اش همه چیز را به شکلی دیگر می بیند.
و من در حالی که عکس های نمایشگاه را می دیدم به این فکر افتادم که اگر این تغییر نگاه رخ ندهد واقعیت های امروز به آینده منتقل نخواهد شد. »

می پرسم آیا با این نگاه متفاوت ارتباط بر قرار کردید؟
« فکر می کنم اگر ما عادت دیداری مان را کمی تغییر بدهیم، می توانیم با عکس ها ارتباط بر قرار کنیم.
فقط باید یک مقدار با نسل جدید هماهنگ بشویم. همان طور که خود را با تکنولوژی جدید هماهنگ می کنیم.
البته این تلاش باید از هر دو طرف باشد و جوان ترها هم از خود بپرسند آنچه زمانی مدرن بوده، و اکنون به سنت بدل شده، را چگونه می توان با آنچه امروزه مدرن است تلفیق کرد و حاصل پخته تری به دست آورد.»
شب های یزد سرد است اما جمعیت درون گنجینه، جایی برای ایستادن و گپ زدن نگذاشته اند.

می پرسم نظرتان درباره محل نمایشگاه چیست؟
او این موضوع را به پاسخ قبلی مرتبط می کند و می گوید:
«در اینجا، نمایشگاهی مدرن با یک ساختمان سنتی تلفیق شده است. ساختمانی که البته از ابتدا برای نمایشگاه ساخته نشده بوده و بنا بر این محدودیت هایی دارد. با این وجود فکر می کنم بردن یک کار مدرن در یک مکان سنتی می تواند آن ارتباطی را که به دنبالش می گردیم، ایجاد کند.
 اما نکته مهمی که باید بر آن تاکید شود این است که برای اولین بار نمایشگاهی ملی در یک شهرستان افتتاح شده.»

یاد گفته های رییس مر کز هنرهای تجسمی می افتم که در شب افتتاحیه ابراز امیدواری کرد نمایشگاه از دوره های بعد در همه شهر ستان ها برپا شود و نظر نیک ذات را در این باره می پرسم.
« نظر من این است که ما ایرانی ها همواره با کلمات ارتباط داشته ایم و با ادبیات غنی مان مطرح شده ایم. حتی طنزمان هم به صورت کاریکلماتور است و یا شخصیت مبارک را داریم که با پس و پیش کردن کلمات آدم را می خنداند.
اما ارتباطمان با تصویر کم و ضعیف است. در دوره معاصر و با ظهور عکاسی هم  این خلاء پر نشده و حتی در روزنامه های مان کلام جایگاه بیشتری از تصویر دارد.
بردن این گونه نمایشگاه ها به شهر های مختلف کشور، باعث می شود که فرهنگ دیداری رشد کند و مردم با نگاه های جدید و دگر گونه دیدن آشنا بشوند و این بهترین و بزرگ ترین دستاورد این کار است.»

اما مهدی مقیم نژاد که حرف های ما را می شنود با نظر نیک ذات موافق نیست. به زودی می توانید گپ و گفت ما با او را بخوانید...

:: بازدید از این مطلب : 45

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

یزد باستانی تا کنون چنین اجتماع عکاسانه‌ای را به خود ندیده بود.
ده‌ها عکاس از سراسر ایران جمع شدند تا افتتاح دوسالانه یازدهم را جشن بگیرند و این فرصتی مناسب بود تا شهر بادگیرها را بکاوند و هر کدام توشه‌ای از آن به یادگار بگیرند.
اما خود یزد و ساکنان گرم و شیرین­اش هم در این رهگذر، صاحب موزه‌ای برای هنرهای معاصر شدند.
این خبری است که «احمد عجمین» در گفت و گو با سایت عکاسی اعلام می‌کند.
وی مدیر کل فرهنگ و ارشاد استان یزد است که به پاس تلاش برای برگزاری این رویداد  مورد تقدیر قرار گرفت.

• چطور شد شهر یزد برای برپایی اولین دوسالانه پیشقدم شد؟

در درجه اول برای استان ما و بنده به عنوان یک مسوول و یک شهروند یزدی، جای خوشحالی است که این شهر باستانی، میزبان هنرمندان کشورمان شده و امکان ارایه آثارشان فراهم گشته است.
اما انگیزه اولیه، حرکت در راستای تمرکز زدایی و جدی گرفتن توان و امکانات شهرستان‌ها به وجود آمد.
به اعتقاد من هنرمندان مناطق مختلف وقتی بتوانند آثار دیگر هنرمندان را در شهر و دیار خود ببینند، احساس غرور و توانمندی می‌کنند و انگیزه رقابت در آنها بیدار می‌شود که مطمئنا در رشد استعداد و شکوفایی هنرمندان منطقه بسیار مفید و موثر خواهد بود.

• به نظر شما چرا اتفاق به این خوبی اینقدر دیر رخ می دهد؟

ایده‌ها به تدریج شکل می‌گیرند.
در سال‌های گذشته همه چیز در پایتخت متمرکز بود چرا که آنجا امکانات بیشتری وجود داشت خود هنرمندان هم ترجیح می‌دانند نمایشگاه‌ها آنجا برگزار شود.
اما اخیرا استفاده بیشتر از امکانات وتوانایی استان‌ها مد نظر قرار گرفته شده و نگاه‌ها به این سمت و سو معطوف است.
بر این اساس و با توجه به اینکه استان یزد، هم مردمی هنر دوست دارد و هم صاحب بناها و زیر ساخت‌های  مناسب است، برای این کار پیشقدم شدیم.

• گنجینه فرهنگ و هنر یزد، پیش از این چه کاربری داشته است؟

این بنای متعلق به قدیمی ترین بانک استان یزد، به نام بانک شاهی، است که تقریبا شصت،هفتاد سال قدمت دارد.
این ساختمان بعد از انقلاب متروک مانده بود اما اداره ارشاد آن را احیا کرد و با برپایی دوسالانه عکس، بهترین کاربری‌اش را یافت.
 در حقیقت از این پس موزه موقت هنرهای معاصر استان خواهد بود.

• چرا موزه موقت؟

طبق مصوبه هیات دولت زمینی را برای ساختمان اصلی در نظر گرفته شده و طرح‌اش تقریبا آماده است و امیدواریم امسال شاهد کلنگ زنی موزه هنرهای معاصر این استان باشیم.
اما تا زمانی که آن ساختمان به بهره برداری برسد، گنجینه فرهنگ و هنر می‌تواند جایگاهی موقت برای هنرهای معاصرمان باشد.

• پیش بینی می‌کنید ساختمان اصلی کی به بهره برداری برسد؟

اگر هم از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و هم مقامات مسوول در استان یزد، همتی جمعی و تلاش فراگیر صورت بگیرد، می‌توانیم دوسالانه بعدی را در ساختمان موزه اصلی برگزار کنیم.

• نمایشگاه را چطور دیدید؟

به نظر من بدون برنامه‌ریزی قبلی یک کار پژوهشی اتفاق افتاده بود. یعنی عکاسان ما توانسته بودند مثل یک پژوهشگر، جامعه را با نگاه عمیق خود بکاوند و حاصل آن را به دیوار نصب کنند.
من شخصا به کارهای پژوهشی علاقه خاص دارم و به نظرم کتاب نمایشگاه اثری علمی پژوهشی از فرهنگ عامه کشورمان است.

• اداره کل ارشاد اسلامی استان یزد چه حمایتی از عکاسان استان می‌کند؟

انجمن هنرهای تجسمی استان و همین طور انجمن سینمای جوان با دو گرایش حرفه‌ای و آماتور تلاش می‌کنند تا استعدادهایی که در حوزه عکاسی وجود دارد را جذب کرده، پرورش دهند و توانمند کنند. چون خلاقیت هر چند استعداد ذاتی می‌خواهد، اما نیاز به حمایت دارد.
به هر حال طبیعی است که این کار زمان خاص خودش را می‌برد.
خوشبختانه مسوولین استان بسیار علاقمند هستند. از ابتدا سازمان میراث فرهنگی همت کرد تا این مکان آماده نمایش آثار بشود. حجت الاسلام صدوقی امام جمعه عزیز ما هم وقتی مطلع که شدند که قرار است چنین نمایشگاهی برگزار شود خودشان ابراز علاقه کردند که از نمایشگاه بازدید کنند. همین طور استاندار یزد که اعلام آمادگی کرده و وقت ویژه‌ای برای دیدن نمایشگاه گذاشتند.
به هر حال فکر می‌کنم با استقبالی که همه مسوولین استان داشتند، امکانی مهیا شده تا افراد مختلف و به ویژه نوجوانان و دانش آموزان  جذب شده وعکس‌ها را ببینند.
به این شکل خود به خود آنهایی که استعداد ذاتی دارند تشویق می‌شوند که به دنبال پرورش آن بروند وهمان طور که گفتم، انجمن سینمای جوان و انجمن هنرهای تجسمی استان یزد پذیرای آنها خواهد بود.

• یزد که آمادگی و تجربه برگزاری نمایشگاه‌های هنری را پیدا کرده آیا از این پس هم در برگزاری رویدادهای هنری پیشقدم خواهد شد؟

اگر این افتخار نصیب یزدی‌ها بشود با خوشحالی می پذیریم.

:: بازدید از این مطلب : 46

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

اتاق‌های تو در توی گرد حیات مرکزی با حوض کوچک آبی رنگش عکس‌های دو سالانه‌ای را بر دیوار های خود جای داده است که برای اولین بار است از تهران خارج شده.
اینجا یزد است. شهری که مورخان بنای اولیه آن را به زمان ضحاک نسبت داده‌اند و این محل ساختمان گنجینه آن، که پیش از انقلاب بانک شاهی بوده و اینک کاربری فرهنگی و هنری یافته است.
بعد از مدتی انتظار، هشت و سی دقیقه سه‌شنبه شب سوم دی ماه روبان قرمز جلوی در چوبی بریده شد تا جمعیت مشتاق، میهمانان و عکاسانی که به شوق دیدن کارهای خود آمده بودند، وارد نمایشگاه شوند.
نمایشگاهی که همزمان در موسسه فرهنگی هنری صبا در تهران و گالری مجازی سایت عکاسی نیز افتتاح شد.
«برای اینکه بتوانی عکس خوب بگیری باید بتوانی عکس خوب ببینی و این نمایشگاه، چنین امکانی را برای ما فراهم کرده است.»
این را محدثه اباذری می گوید که ساکن یزد و دانشجوی فیلمسازی است.
غزل غضنفری یکی از عکاسانی است که از مشهد آمده و به نمایندگی از دوستان دیگرش می‌گوید: «از آنچه فکر می کردیم بهتر بود.»
و البته امیدوار است که این گونه کارها ادامه یابد تا هم عکاسان حال و هوایی عوض کنند و هم امکان پیدا کنند تا از شهر های مختلف عکس بگیرند.
محمد رضا جورابچیان عکس‌های روی دیوار باریک راهرو را که بر اثر رفت و آمد جا به جا شده صاف می‌کند و می‌گوید: «اگر کارها جای بزرگتری عرضه می‌شد، بهتر بود اما با توجه به امکانات موجود، نمایشگاه خوبی است.
در میان آثار روی دیوار نام آشنای حسن سربخشیان هم به چشم می‌خورد. او که از اغلب عکاسان بینال پر سن و سال تر است هم از نمایشگاه راضی است. او می‌گوید: «بعد از سالیان سال شاهد اتفاق خوبی در عرصه عکاسی هستیم.
او اضافه می کند:«هرچند تعداد زیاد عکس های انتخاب شده جای بحث دارد، اما دعوت از عکاسان کاری است که یزد از آن متضرر نخواهد شد چرا که هر کدام توشه‌ای از این سفر بر می‌دارند و این قطعا در معرفی این شهر موثر خواهد بود.
سربخشیان معتقد است اگر بینال دوازدهم بلافاصله کلید بخورد، قطعا  دوره بعد به انسجام و صلابت بیشتری دست پیدا خواهد کرد.
اما افتتاح دوسالانه مقدمه‌ای هم داشت که در سالن باغ هتل مشیر الممالک برگزار شد.
در این برنامه علیرضا ملکیان، معاون مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد، محمود شالویی، رییس مرکز هنر های تجسمی و احمد عجمین، مدیر کل فرهنگ و ارشاد یزد در سخنان جداگانه‌ای برپایی این نمایشگاه را به عکاسان و میهمانان تبریک گفتند. کتاب دوسالانه هم رونمایی شد و نسخه‌ای از آن به همراه لوح یادبود دوسالانه به پاس زحمات اداره کل ارشاد یزد، به احمد عجمین اهدا شد.
اما عکاسان باید همچنان منتظر بمانند تا روز اختتامیه که نسخه ای از این کتاب به همراه لوح یادبود و جوایز نقدی خود را دریافت کنند.
یازدهمین دوسالانه عکس ایران تا سی ام دی ماه بر پاست.

:: بازدید از این مطلب : 38

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

اولین دوسالانه بین المللی عكس جهان اسلام، روز دوشنبه 24 تیرماه، طی مراسمی با معرفی نفرات برگزیده و اهدای جوایز ویژه توسط هیأت داوران رسماً به كار خود پایان داد.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی هنری صبا وابسته به فرهنگستان هنر، طی مراسمی در این مؤسسه اختتامیه اولین دوسالانه بین المللی عكس جهان اسلام با معرفی برگزیدگان در 2 بخش: مجموعه عكس و تك عكس ، و اهدای جوایز، لوح تقدیر فرهنگستان هنر، تندیس مؤسسه صبا و لوح افتخار به آنان توسط هیأت داوران برگزار و اولین اجتماع عظیم عكاسان 40 كشور جهان در ثبت و ارائه تجلیاتی بدیع از هویت فرهنگی، معنوی و اعتقادی جوامع اسلامی و تنوع الگوهای زیستی، تمدنی، اقلیمی، آئینها، آداب و رسوم و ارزشهای قومی در گستره عظیم جهان اسلام رسماً به كار خود پایان داد.
در این مراسم ابتدا عباس میرهاشمی - دبیر دوسالانه بین‌المللی عكس جهان اسلام - با اشاره به برگزاری این نمایشگاه گفت: زمانی كه اجرای برنامه دوسالانه به ما ابلاغ شد، تمامی تلاش خود را به‌ كار بستیم تا با اتخاذ سیاستگذاری‌ها و برنامه‌ی منسجم كار قابل قبولی را ارایه دهیم و با اتلاف وقت و هزینه موجب سردرگمی جامعه هنری نشویم.
او تصریح كرد: نقدهایی كه راجع به دوسالانه رفت بیش‌تر درباره موضوع بود كه با محور خانواده و مضامین می‌توان بهتر جوامع اسلام را شكافته و به تصویر آورد.
میرهاشمی یادآور شد كه نزدیك شش هزار و 150 عكس از 41 كشور به دبیرخانه رسید كه دو بخش تك‌عكس و مجموعه عكس آثار انتخاب شدند.
دبیر نخستین دور از این دوسالانه در پایان با بیان اینکه‌ به ‌عنوان قدم اول دوسالانه خوبی برگزار شد، اظهار امیدواری كرد كه این دوسالانه‌ها استمرار داشته باشد و بتوانیم خلاهایی را پوشش داده و دینمان را ادا كرده باشیم و در دوسالانه بعدی با شناسایی بازخوردها و نقدهایی كه شده قدم موثر و مثمرثمرتری را برداریم.

در این مراسم ابتدا بیانیه هیأت داوران قرائت شد كه در آن با اشاره به موضوع خانواده مسلمان در اولین دوسالانه تصریح شده بود كه: تنوع شیوه های زندگی جوامع مسلمان در خانواده به عنوان هسته بنیادی نظام اجتماعی اسلام موضوع پرجاذبه ای است كه همواره می تواند نگاههای جستجوگر و خلاق عكاسانی كه می خواهند لحظه های قابل تأمل را كشف و ثبت كنند به خود جذب کنند.
سپس نفرات برگزیده معرفی و جوایز ویژه خود را شامل لوح تقدیر فرهنگستان هنر، لوح افتخار، تندیس صبا و جوایز از هیأت داوران اولین دوسالانه دریافت داشتند. نفرات برتر در 2 سطح برگزیده و ممتاز در هر 2 بخش انتخاب شدند:

* در بخش مجموعه عكس:

رضا اوزل (تركیه) ،‌ جمشید فرجوند فردا (ایران) ، تنویر احمد (بنگلادش)
جوایز خود شامل «لوح تقدیر فرهنگستان هنر، تندیس مؤسسه صبا و 10 سكه بهار آزادی » رادریافت كردند.

* در بخش عكاسان ممتاز مجموعه عكس:

ماركودلرود (ایتالیا)،‌ عابر عبدا... (بنگلادش)، زینب سالاروند (ایران)
جوایز خود شامل « تندیس و لوح افتخار فرهنگستان هنر، و 20 سكه بهار آزادی» را دریافت كردند.

* در بخش تك عكس:

محمود ابراهیم (قطر)، جودی بای بر (آفریقای جنوبی)، مهدی منعم (ایران)، كریم صاحب (عراق)، علی اكبر شیر ژیان (ایران)
جوایز خود شامل«لوح تقدیر فرهنگستان هنر، تندیس مؤسسه صبا و 8 سكه بهار آزادی» را دریافت كردند.

* در بخش عكاسان ممتاز تك عكس:

رولا حلوانی (فلسطین)، اسپن راسموسن (نروژ)، كای ویدنهوفر (آلمان)
جوایز خود شامل «تندیس و لوح افتخار فرهنگستان هنر، و 15 سكه بهار آزادی» را دریافت كردند.

:: بازدید از این مطلب : 50

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

اولین دوسالانه بین المللی عكس جهان اسلام، روز دوشنبه، 24 تیرماه، طی مراسم اختتامیه ای با اهدای لوح، تندیس و جوایز ویژه، به برگزیدگان داخلی و خارجی به كار خود پایان می دهد.

به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی هنری صبا وابسته به فرهنگستان هنر، اولین دوسالانه بین المللی عكس جهان اسلام، كه توسط موزه هنرهای معاصر فلسطین برگزار شده است، روز دوشنبه، 24 تیرماه، طی مراسم اختتامیه ای به كار خود پایان می‌دهد.
در این مراسم كه در سینما تك مؤسسه فرهنگی هنری صبا برگزار می‌شود لوح افتخار، تندیس و جوایز ویژه به نفرات منتخب داخلی و خارجی، در بخشهای مختلف اهدا می‌شود. اولین دوسالانه بین المللی عكس جهان اسلام، كه توسط موزه هنرهای معاصر فلسطین برنامه ریزی شده است، با ترسیم چشم اندازی از مشاركت و رقابت هنرمندان عكاس از 40 كشور دنیا در اولین تجربه و در آغاز راه بازتاب وسیعی در سطح جهانی یافت.
اولین دوره این دوسالانه با انتخاب موضوع «خانواده مسلمان» توسط موزه هنرهای معاصر فلسطین، منظری از تنوع الگوها، شیوه‌ها و سلایق زندگی، فرهنگ،‌ آئین‌ها، آداب و رسوم، تعامل با محیط، اقلیم و طبیعت، همكنشی با فضاهای سیاسی، اجتماعی و بحران‌ها و چالش‌های گوناگون در جوامع اسلامی را از منظر هنر عكس به شیوه‌ای حرفه‌ای و هنرمندانه به نمایش گذاشت و به عنوان اتفاقی نو در فضای هنری كشور مورد توجه قرار گرفت.
اختتامیه اولین دوسالانه بین المللی عكس جهان اسلام، با هماهنگی موزه هنرهای معاصر فلسطین، روز دوشنبه، 24 تیرماه، رأس ساعت 17، در محل  سینما تك مؤسسه فرهنگی هنری صبا  برگزار می‌شود.

:: بازدید از این مطلب : 47

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

نشست هیئت داورن و دبیر اولین دوسالانه جهان اسلام روز سه شنبه، 28 خرداد، در موسسه فرهنگی هنری صبا برگزار شد.
در این جلسه بهمن جلالی عضو هیات انتخاب و داوری این دوسالانه با ارائه تعریفی از عکس که دوباره دیدن و دوباره تجربه کردن جهان است و روایتی دیگر باره از جهان و هستی می دهد که شعور و آگاهی ما را کامل می کند، گفت:ما هم به عنوان داور جزو کوچکی از این ماجرا هستیم و تیم بزرگتری فعالیت کردند تا عکس ها روی دیوار رود.
او با اشاره به این نکته که فرهنگستان از چند سال پیش می خواست چنین نمایشگاهی برگزار کند گفت که بالاخر در سال 86 و 87 این امر با صرف 8 ماه وقت محقق شد.
او به عنوان داور گفت که به عنوان داور اعتقاد ندارم که این نمایشگاه بی عیب بود اگرچه این دوسالانه می‌توانست بهتر از این برگزار شود، اما با همه محدودیت‌ها و موانع و در یک فرصت کم هشت ماهه حرکتی قابل تحسین بود که در اولین قدم خود موفق به جذب مشارکت عکاسان از سراسر دنیا شد که چهره‌های شاخص و شناخته شده هم در آن کم نبودند. این که ما بخواهیم هر اتفاقی را نفی و تخریب کنیم خیلی آسان است.
سید عباس میرهاشمی، دبیر اولین دوسالانه جهان اسلام، دومین سخنران این نشست بود. وی تعداد عکس های رسیده به این دوسالانه را 6150 عکس اعلام کرد که در طی 5 روز انتخاب و 2 روز داوری شدند.
وی گفت: یکی از نکات قابل توجه در این دوسالانه نوع داوری آن بود که بدون توجه به نام عکاسان این داوری صورت گرفت و حتی عکس هایی از عکاسان معروف حذف شدند.
میرهاشمی در پایان به انتشار همزمان کتاب و کاتالوگ این دوسالانه همزمان با برپایی نمایشگاه اشاره کرد.
سعید صادقی، عضو هیات داوران این دوسالانه، درباره سوژه این دوسالانه گفت: این موضوع ناب است و به دلیل تازه‌ بودن موضوع خانواده‌های مسلمان عكاسان ما شناخت كافی در این حوزه ندارند در نتیجه این دوسالانه می‌تواند به ‌صورت كامل‌ تری برگزار شود و دوسالانه عكس جهان اسلام می‌تواند سفیر خوبی برای معرفی خانواده‌های اسلامی در جهان باشد.
فرهاد سلیمانی، عضو هیات داوران این دوسالانه، سخنران بعدی بود. وی با اشاره به محوریت رنج و بلایای طبیعی و جنگ در این دوسالانه گفت که آن چه در این نمایشگاه نمود داشته آن چیزی است که بیشتر رسانه ها به آن می پردازند. این مسئله كار داوری را بسیار دشوار‌تر می‌كرد چرا كه هدف ما ارایه جنبه‌ها و جلوه‌هایی دیگر از زندگی با تنوع رنگارنگ الگوها و شیوه‌های فرهنگی، تمدنی، اقلیمی و قومی و ... بود.
آخرین سخنران از هیئت داوران فرزاد هاشمی بود. وی با اشاره به اهمیت الگوسازی در نگاه به مسایلی همچون خانواده، زندگی و ... در جهان اسلام اشاره كرد و گفت چند پروژه باید در جوایز این دو سالانه تعیین كننده باشد و عكاسان را تشویق و جهت دهی كند تا این مسیر را پیگیری كنند. وی گفت: پیشرفت عكاسی در همه شاخه‌های خود از عكاسی خبری عكاسی مد عكاسی ورزشی، عكاسی مواد غذایی و ... به خاطر رشد تقاضا و مخاطب و یافتن بازار عرضه عكس به صورت سنجیده و اصولی است ولی خانواده مسلمان موضوعی نیست كه باعث رشد و تكامل این شاخه از عكاسی شود چرا كه متقاضی و بازار تعریف شده و مشخصی ندارد و تنها راه ما برای این كه جایگاهی در روند رو به رشد جهانی از این شیوه عكاسی ترسیم كنیم ایجاد بازار و تعیین جوایزی خاص و انتشار كتاب به صورت منظم و ارتباط گیری پیگیر و مستمر خواهد بود.
در این جلسه مهدی منعم به عنوان یکی از حضار در سالن پیشنهاد کرد که خیلی خوب است که دوسالانه های چنینی جایزه شان حمایت از پروژه های عکاسان باشد.
نکته دیگری که در باره این دوسالانه گفته شد این بود که هیئت داوران این دوسالانه ترکیبی متفاوت و جدید داشت.
این جلسه در ساعت 19:15 در سینما تک موسسه فرهنگی هنری صبا به پایان رسید.

:: بازدید از این مطلب : 55

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

در راستای برگزاری اولین دوسالانه عکس جهان اسلام روز سه شنبه، 28 خرداد، ساعت 17 میزگردی با حضور هیات داوران این دو سالانه در سینما تک موسسه فرهنگی هنری صبا برگزار می شود.
در این نشست سیدعباس میرهاشمی، فرزاد هاشمی، بهمن جلالی، سعید صادقی، ساعد نیك‌ذات و فرهاد سلیمانی به جمع‌بندی و تحلیل نهایی موفقیت‌ها و دستاوردهای این حركت در سطح بین‌المللی می پردازند و اهداف و چشم‌انداز‌های آینده آن را بررسی می کنند.
شرکت برای علاقمندان در این نشست آزاد است.
موسسه فرهنگی هنری صبا: میدان فلسطین، خیابان طالقانی، خیابان شهید برادران مظفر، شماره 64



:: بازدید از این مطلب : 45

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

:: بازدید از این مطلب : 40

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

همزمان با افتتاح اولین دوسالانه عکس جهان اسلام کارگاه ها و سخنرانی هایی در تالار فارابی دانشگاه هنر در روز هفدهم، اردیبهشت 87 برگزار می شود.

• از جنگ تا سازمان های بشر دوستانه  آقای آلفردو ماچی (ایتالیا) ساعت 30/9 تا 11  
• عکس های جهان اسلام در مطبوعات غرب خانم نادیا شیراکوهن (آمریکا) ساعت 11 – 30/12
• عکاسی خبری و مستند آقای شهید الاعلم (بنگلادش) ساعت 15 – 17

همچنین برنامه سخنرانی دیگر و میزگرد در روزهای پایانی نمایشگاه برگزار خواهد شد که در زمان خود به اطلاع خواهد رسید.

:: بازدید از این مطلب : 36

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

نخستین دوسالانه بین‌المللی عکس جهان اسلام با حضور هنرمندان 40 کشور از دوشنبه، 16 اردیبهشت، در موسسه فرهنگی هنری صبا آغاز به کار می‌کند.
دبیرنخستین دوسالانه عکس جهان اسلام، سیدعباس میرهاشمی، گفت این برنامه به همت فرهنگستان هنر و مشارکت موسسه فرهنگی هنری صبا با هدف ایجاد جریانی گسترده در عرصه عکس جهان اسلام و شناسایی هنرمندان عکاس مسلمان یا علاقمند به ثبت جلوه‌های حیات فردی و جمعی جوامع اسلامی، تشکیل آرشیو بزرگ و بانک اطلاعات جامع عکاسان جهان اسلام با موضوع خانواده مسلمان برگزار می‌شود.
میرهاشمی افزود: شش هزار و 150 عکس در قالب 150 اثر تک‌عکس و 31 مجموعه عکس از 40 کشور توسط هیئت داوران برای حضور در بخش نهایی برگزیده شده است. ضمن اینکه در این دوره علاوه بر نمایش آثار چند کارگاه علمی و میزگرد تخصصی با مشارکت دانشگاه هنر و عکاسان برجسته برگزار خواهد شد.
وی افزود: روز 18 اردیبهشت‌ماه جاری هم مراسم سخنرانی و نشست‌هایی باحضور میهمانان خارجی دوسالانه درمحل دانشگاه هنر برگزار خواهد شد و موسسه صبا هم در طول برپایی نمایشگاه، همایش‌ها و میزگرد‌هایی تخصصی و پژوهشی را با بحث و گفت‌وگو در زمینه‌ی ابعاد مختلف عكاسی جهان اسلام برپا می‌كند.
دبیر دوسالانه عکس جهان اسلام گفت: تمام عکس‌هایی که در این دوسالانه به نمایش گذاشته شده علاوه بر اینکه در قالب یک کتاب نفیس منتشر خواهد شد، در تعدادی از کشورهای آسیایی به صورت دوره‌ای در معرض دید علاقمندان قرار می‌گیرد. امیدواریم در دوره‌های بعد در صورت فراهم آمدن امکانات و کسب مجوزهای لازم آثار برگزیده به فروش برسد.
اكرم پوراكی،مدیر بخش بین‌المللی نمایشگاه، نیز توضیح داد: دراین نمایشگاه از كشورهای آذربایجان آفریقای جنوبی، آلمان، آمریكا، اردن، ازبكستان، استرالیا، افغانستان، امارات، اندونزی، انگلستان، ایتالیا، ایران، بحرین، بلژیك، بنگلادش، بوسنی و هرزگوین، پاكستان، تایوان، تركیه، تونس، الجزایر، ژاپن، سنگاپور، سوریه، عراق، عربستان سعودی، عمان، فلسطین، قطر، كورواسی، كویت، لبنان، لیبی، مالزی، مصر، نروژ، ویتنام، هلند و هندوستان مجموعا شش‌هزار و 150 اثر به دبیرخانه رسیده است كه هیات داوران با بررسی تمام آنها، 150 تك عكس و 31 مجموعه عكس را برای راهیابی به نمایشگاه برگزیده‌اند.
وی اضافه كرد: بهمن جلالی، فرهاد سلیمانی، سعید صادقی ساعدنیك‌ذات، فرزاد هاشمی از ایران، شهیدالاعلم از بنگلادش و جیمزنچوی از آمریكا، آثار رسیده به نمابشگاه را داوری می کنند. اكرم پوراكی همچنین گفت: به سه نفر برتر و سه نفر دوم در بخش مجموعه عكس و به سه نفر اول و سه نفر دوم در بخش تك‌عكس جایزه تعلق خواهد گرفت كه مراسم اهدای جوایز هم روز  30 اردیبهشت‌ برگزار می شود.

:: بازدید از این مطلب : 52

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

دبیرخانه اولین دوسالانه بین المللی عکس جهان اسلام که زیر نظر فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران توسط مؤسسه فرهنگی هنری صبا، موزه هنرهای معاصر فلسطین و سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران در اردیبهشت ماه 87 برگزار شود، اسامی راه یافتگان به این دوسالانه را در دوبخش تک عکس و مجموعه عکس اعلام کرد.
آثار این دوسالانه توسط هیات انتخاب، بهمن جلالی، فرهاد سلیمانی، سعید صادقی، ساعد نیک ذات و فرزاد هاشمی انتخاب شده اند.

برگزیدگان بخش تک عکس عبارتند از:
آکان سارا، ابراهیم محمود، ابوترک محفوظ- احمدزاده مطلق مسعود، اسکنازی جیسون، امتنانی محمدرضا، اوکانور استفانی، بازدار محمود، بایبر جودی، بدرانه الات، بدیعی حامد، برزویه بابک، بولتائو شوکت، بونانچورا توماسو، بهرامی ابراهیم، بهرامی حسین، بیرج آندرو- تامسون حزل، التیرا عمر، حسین آبادی معصومه، حسینی زهرایی سید جلیل، حلوانی رولا، حماد خلیل، حمرا خلیل، حیدری داود، حیدری محمد حسین، حیدری محمد صادق، خامسی پور سعید، خوش خلق نقی، خوکان ابو طاهر، دوبی سیما، دهداری مرتضی، راسموسن اسپن، الرباعی احمد، رحمانی علیرضا، رستمی امیر، زمردی نیا راحله، زنجانی آذین- ژورائو نورالدین، سراج همدانی علی، سرهان شریف، سزگین تولگا، سلیمانی سپهر مسعود، سیف المسلم خالد، شعفی زاده حمید، شیرژیان علی اکبر، صابری ولی اله، صاحب کریم، صالح عنقاوی عیسی، طاهری مظفر، عابدی سیده زهرا، عاقلی قادر، عامری داود، عامل بردبار فرامرز، عبداله عابر، عبیده عبد اللطیف، عزتی علیرضا، علایی کیارنگ، عمر قصینی عبد، غفاری حسن، فائقیان کریم، فاروغی شعیب، فرجوند فردا جمشید، فوچی آندریا، کرم اوزل توفیق، کوانگ فوک نگو، کوچکی مجتبی، کهن ترابی داود، کیانیان ایرج، گریگنت برژیت، مجرد عبدالرحمن، محفوظ میثم، محمد بازوکی، محمدی زهرا، محمودی ازناوه سعید، مراد نیان مجید، معتمدی منصوره، معصومی گرجی مهدی، مقبول رفیق، منصور عبداله سعید، منعم مهدی، میر احمدی فرامرز، میزبان سمیر، ناتالیا داماسوا، ناگهی مجید، نوری حامد، نیرومند قوچانی حامد، نیک پور علی، واصف عبدالمنعم، ونچوری ریکاردو، ویدنهوفر کای، هلال قاضی غلام قدوس

برگزیدگان بخش مجموعه عکس عبارتند از:
کاسماز محمد، سراج همدانی علی، زکریا کمیل، صادق مصدق، مکمی آلفردو، زامباردینو آنتونیو، راسموسن اسپن، کرم اوزل توفیق، احمد تنویر، سزگین تولگا، سالاروند زینب، مستروریلو ماسیمو، قاسمی مهدی، منعم واصف عبدل، عبداله عابر، زمردیان راحله، مختاری وایتان سحر، محمودی ازناوه سعید، واجدی سید شهاب الدین- خامسی پور مسعود، اوزل رضا، بربیچ اسحاق، دلرو مارکو، کامهار سن سنر، منعم مهدی، نظری امین، قائدی حسن، فرجوند فردا جمشید، رحمانی علیرضا، عطاریانی علیرضا، فاریابی محمد

:: بازدید از این مطلب : 80

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

نخستین جلسه انتخاب آثار ارسال‌شده از 40 کشور جهان به دبیرخانه نخستین دوسالانه عکس جهان اسلام با حضور هیئت انتخاب آثار تشکیل شد.
روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری صبا وابسته به فرهنگستان هنر اعلام کرد هیئت انتخاب آثار دوسالانه بین‌المللی عکس جهان اسلام شامل بهمن جلالی، فرهاد سلیمانی، سعید صادقی، ساعد نیک‌ذات و فرزاد هاشمی کار خود را برای انتخاب آثار از میان آثار رسیده به دبیرخانه این دوسالانه آغاز کرد.
5700 عکس از 751 عکاس از 40 کشور جهان به دبیرخانه رسیده است. مراحل اجرایی نخستین دوسالانه بین‌المللی عکس جهان اسلام پس از پایان کار بازبینی و انتخاب آثار با برگزاری نمایشگاه در اردیبهشت سال آینده برگزار خواهد شد.

:: بازدید از این مطلب : 41

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

عباس میرهاشمی، دبیر اولین دوسالانه عكس جهان اسلام، برگزاری این دوسالانه را عرصه‌ای برای شناسایی، ظهور، پیوند و تعامل بین تمامی هنرمندان عكاس مسلمان سراسر جهان دانست و از تولد یك جریان جدید در هنر جهان اسلام خبر داد.
وی درباره‌ کارهای انجام شده در مقدمات برگزاری اولین دوسالانه و استقبال عکاسان گفت: هم اكنون مراحل دبیرخانه‌ای از قبیل انتشار فراخوان، ارسال فراخوان برای عكاسان انجام شده است. عكاسان حرفه‌ای در سطحی چشمگیر در اولین تجربه شركت می‌كنند كه نشان از زمینه قوی چنین حركتی دارد.
میرهاشمی اهداف اصلی این دوسالانه را شناسایی و ارائه ویژگیهای فضاهای اسلامی، تقویت زمینه ارتباط و تبادل تجارب هنری بین عكاسان جهان اسلام بررسی هویت معنوی و فرهنگی جهان اسلام ، شناسایی استعدادهای برتر این عرصه ذكر كرد و افزود: خانواده مسلمان بعنوان نخستین پایگاه شكل گیری هویت فردی، اخلاقی و اجتماعی در جهان اسلام می‌‌تواند به ‌عنوان موضوع نخستین دوسالانه تجلی روشن از این مفهوم را در نگاه عكاسان مسلمان سراسر دنیا بازتاب دهد.
دبیر نخستین دوسالانه عكس جهان اسلام تأكید كرد: این دوسالانه قطعاً پتانسیل این را دارد که روند تداوم خود تبدیل به یك حركت بین المللی و فراگیر شود تا هم موجب جمع آوری اطلاعات كلیه عكاسان جهان اسلام از سراسر دنیا و زمینه‌سازی و تسهیل در ارتباط و تعامل گسترده آنان در جریان این دوسالانه گردد و هم به ترسیم افق‌های مشترك در نگاه و دریافت عكاسان بر مبنای معتقدات اسلامی و باورهای دینی بیانجامد.
مهلت دریافت آثار برای شرکت در این دوسالانه، اول دی و تاریخ برگزاری آن بهار 86 اعلام شده است.

:: بازدید از این مطلب : 41

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

دبیرخانه دوسالانه عکس جهان اسلام فرم فراخوان شرکت در این مسابقه را منتشر کرد.
اولین دوسالانه عکس جهان اسلام با اهداف شناسائی و ارائه ویژگی فضاهای اسلامی، تقویت زمینه ارتباط و تبادل تجربه های هنری میان هنرمندان جهان اسلام، توجه به تجربه های هنری عکاسان جوان جوامع اسلامی، بررسی هویت فرهنگی و معنوی در جوامع اسلامی، معرفی عکاسان معاصر فعال در حوزه جهان اسلام و با موضوع خانواده مسلمان (در کشورهای اسلامی و غیر اسلامی)
توسط فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران برگزار می شود. آخرین مهلت ارسال آثار برای این جشنواره اول دی 86 اعلام شده است. [اطلاعات بیشتر]

:: بازدید از این مطلب : 49

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0